Anna GĂłrska wychowała się w polskiej rodzinie na kresach wschodnich. Z domu wyniosła miłość do ojczyzny, bezgraniczną wiarę w Boga i wierność zasadom moralnym. Należała do harcerstwa, a po wybuchu wojny wstąpiła w szeregi Armii Krajowej. Aresztowana przez Rosjan, osadzona w więzieniu i poddawana brutalnym przesłuchaniom, przebywała w celi śmierci. Ostatecznie otrzymała wyrok 25 lat katorgi w najcięższych łagrach Syberii.

Była jednak NIEZŁOMNA i nigdy nie skapitulowała. Zmuszana do wykonywania najcięższych prac, m.in. przy budowie lotniska i w kopalniach, cierpiąc głĂłd i niejednokrotnie stojąc w obliczu śmierci - NIE ULEGŁA i NIE PODDAŁA SIĘ. Do Polski zdołała powrĂłcić dopiero w grudniu roku 1955.

Jej przejmujące i nadzwyczaj ciekawe wspomnienia są nie tylko przejmującym dokumentem epoki, lecz przede wszystkim świadectwem losu Polki. JEDNEJ Z WIELU.

Ludmiła, Barbara i Hela. Wilno, LwĂłw i Kresy. Trzy siostry, ktĂłrych beztroskie, młodzieńcze życie przerwała wojna. Wszystkie lądują w stepach Kazachstanu, ale każdej z nich los szykuje inną niespodziankę.
Barbara zakochuje się w Rosjaninie, ktĂłry uratował jej życie i postanawia zostać w Związku Sowieckim. Ludmile udaje się przedostać do armii Andersa, ale dramatycny wypadek kończy dobrze zapowiadającą się karierę oficerską. Trafia do Afryki, do Rodezji, w ktĂłrej kieruje wielkim obozem polskich repatriantĂłw wojennych. Najmłodsza - Helena, kończy kurs traktorzystĂłw, przedziera się do polskiej armii w Persji, a po wojnie osiada w Kanadzie.
Jak wojenne przeżycia wpływać będą na pĂłźniejsze wybory bohaterek? Czy każdej z nich uda się znaleźć wymarzoną spokojną przystań? Czy będą potrafiły odkryć tego właściwego mężczyznę, odszukać i zaakceptować ocalałą rodzinę?
Książka oparta na prawdziwych życiorysach.

Temat dzieci poranionych przez wojenną zawieruchę zawsze wywołuje silne emocje. To właśnie w nich tamte doświadczenia odcisnęły najtrwalsze ślady. A jednak często jest to temat spychany na boczny tor historycznych rozważań.

Śledząc dzieje kilkunastu ofiar, autorka ukazuje zwyrodnienie niemieckiego systemu, ktĂłry przedmiotowo traktował nie tylko untermenschĂłw, ale także tych, ktĂłrzy "nadawali się" się na niemieckich nadludzi. Odbierano ich rodzicom i prĂłbowano uczynić wiernymi poddanymi "tysiącletniej Rzeszy".

Autorka opisuje zręby organizacji Lebensborn, ktĂłrej złowieszczy cień rozciąga się na wszelkie działania III Rzeszy nastawione na zawłaszczanie polskich dzieci. Jej zbrodniczej działalności nie poddano nigdy dogłębnemu badaniu. Dlatego też zebrane tu przykłady są tym cenniejsze, że pozwalają pojąć, jak ogromne spustoszenie poczyniło w psychice oraz w życiu takie wynarodowienie. Tragedia tych dzieci pomaga rĂłwnież zrozumieć, że historia wcale nie jest czarno-biała, gdy w grę wchodzi ludzka natura z całym bogactwem jej wad i zalet.

Książka ta jest zarazem milczącym oskarżeniem wyznawcĂłw FĂźhrera - nigdy nieskazanych bezwolnych i bezdusznych wykonawcĂłw jego nieludzkich planĂłw.